Pre puno leta, milioni su prepoznali pesmuljak pod imenom "Smells Like Teen Spirit" kao dobrodošlu umrlicu za brdo svit i her metal grupa koje su harale američkim top listama tokom osamdesetih godina XX veka. Sa ove tačke gledišta, jasno je da je ova "revolucija" (namerno znaci navoda) imala i svoje kolateralne štete koje su se na duži vremenski rok ispostavile kao veće u odnosu na kratkotrajnu korist brzometnog grandž bleska.
Možda i najveća tekovina američke kulture osamdesetih - nezavisna muzička scena preko noći je izgubila smisao svog postojanja. Veća imena su prešla na mejdžor etikete na kojima su objavljivali uglavnom mediokritetske albume koje je slavila još mediokritetskija publika, a pojedini pravci poput treš metala, svojevremeno najvećeg glogovog koca za napirlitanu sweet boraniju se našao na rubu potpunog istrebljenja ako zanemarimo upliv najvećih imena ovog muzičkog pravca u mamutske vode korporativnog kapitala i njihovo prešaltavanje na klasične rok šine. Dželo Biafra tvrdi da je do svega ovoga došlo zato što su bela deca iz više srednje klase počela na kilo da kupuju gangsta rap albume, te čitav grandž može da se tumači i kao predah u pripitomljavanju besne, naoružane i mahom obojene omladine iz predgrađa.
Ovakvi mitovi nisu novost, i sam rokenrol kao deo pop kulture je jedan veliki mit. Jedan od, nazovimo ih pod-mitova je podpravac treš metala nazvan crossover. Kako mu samo ime kaže, reč je o mešanju različitih supkulturnih gitarskih uticaja, u ovom slučaju panka i metala (kasnije je ovim pojmom počelo da se označava sve i svašta, te niko i ništa, pa je originalnom pojmu dodata reč thrash kako ne bi bilo zabune).
Dok u Evropi nikome nije bilo jasno o čemu se tu radi, pošto su na Starom kontinentu pank i metal identiteti svojevremeno bili do isključenja suprotstavljeni, kao hladnoratovske sile, Amerikanci su brzo prigrlili novi muzički izum koji je uprkos kratkom veku trajanja ostavio trag u poimanju muzičke subverzije - prskajuća kapsula oduška koja je pankera odavala furioznim čarima metala. Početkom novog milenijuma, točak vremena se obrće i ponovo raste interesovanje za gomile dugokosih gubitnika, takmičara u brzini i ludilu.
Da se kojim slučajem bend iz Virdžinije Municipal Waste (koji već u samom imenu sadrži sublimaciju panka i metala) raspao posle drugog albuma "Hazardous Mutation" (2005) obezbedio bi sebi kultni status u svom fahu. Naime, grupa je na ovoj ploči na furiozan način dočarala duh (kasnih) osamdesetih podižući na noge čitav novi pravac kršten kao neo-thrash (bilo bi zanimljivo čuti post-thrash!) - britanski Evile, hispanoamerički Bonded by Blood, zlosrećni srpski Space Eater, samo su neka od imena čitave bulumente pilića čiji su članovi uglavnom bili u pelenama kada su nastajali albumi-izvori njihove inspiracije.
Avaj, klonula industrija je osetila krv i sve ređu mogućnost ispoljavanja grabeža. Već sledeći album MW - "The Art of Partying" (2007) bio je iskorak grupe u pokušaj satire i ludog zezanja. Rezultati su se graničili sa kičom (tačnije, jesu kič). Popularnost grupe je i dalje rasla - zahvaljujući svom muzičkom usmerenju, oni su podjednako interesantni kako rođenima 1995. tako i onima čije je godište 1969.
Može se reći da je aktualni album grupe bolji od svog prethodnika, ali prilično daleko od visina "Hazardous Mutation". Jasno je da je bend, čiji članovi krase naslovne strane brojnih specijalizovanih magazina koji ne škrtare na idolopoklonstvu, postao institucija sa kojom se mnogi identifikuju, ali je na novoj ploči primetan izostanak zapaljiv(ij)ih pesama. Da ne bude zabune, Municipal Waste su i dalje furiozni, kultni bubnjar David Witte (Discordance Axis, Burnt by the Sun) rutinski kida sve u šesnaest, razni rif-citati iz bogate prošlosti pobacani su po celoj ploči, ali ni nakon nekoliko slušanja, to nije to - Municipal Waste su očigledno limitirani u kreativnom smislu.
You got the wrong answer!
It's getting to me
It shows on my face
A crowd stares in glee
All cameras in place
The question's been posed
My time's running down
I know if I'm wrong
They're taking me out
The seconds go by my anxiety
Is boiling so much
I can't even think
This is the worst time
I'm drawing a blank
Above a pirana tank!
The most watched show in all of the world
A ratings explosion in more than one term
All walks of life young and old
Are viewing tonight to see your death unfold
Seconds away from the pain
Not the type of place to win prizes and fame
The one way out is to play the game
You only get one chance at this
To answer right
Grand prize is...your life!
You got the wrong answer!
The crowd starts to cheer
They know what's next
They're tuning in to see carnage and flesh
The host shines a grin
He doesn't care
He knows that I'm going to die on the air
Možda i najveća tekovina američke kulture osamdesetih - nezavisna muzička scena preko noći je izgubila smisao svog postojanja. Veća imena su prešla na mejdžor etikete na kojima su objavljivali uglavnom mediokritetske albume koje je slavila još mediokritetskija publika, a pojedini pravci poput treš metala, svojevremeno najvećeg glogovog koca za napirlitanu sweet boraniju se našao na rubu potpunog istrebljenja ako zanemarimo upliv najvećih imena ovog muzičkog pravca u mamutske vode korporativnog kapitala i njihovo prešaltavanje na klasične rok šine. Dželo Biafra tvrdi da je do svega ovoga došlo zato što su bela deca iz više srednje klase počela na kilo da kupuju gangsta rap albume, te čitav grandž može da se tumači i kao predah u pripitomljavanju besne, naoružane i mahom obojene omladine iz predgrađa.
Ovakvi mitovi nisu novost, i sam rokenrol kao deo pop kulture je jedan veliki mit. Jedan od, nazovimo ih pod-mitova je podpravac treš metala nazvan crossover. Kako mu samo ime kaže, reč je o mešanju različitih supkulturnih gitarskih uticaja, u ovom slučaju panka i metala (kasnije je ovim pojmom počelo da se označava sve i svašta, te niko i ništa, pa je originalnom pojmu dodata reč thrash kako ne bi bilo zabune).
Dok u Evropi nikome nije bilo jasno o čemu se tu radi, pošto su na Starom kontinentu pank i metal identiteti svojevremeno bili do isključenja suprotstavljeni, kao hladnoratovske sile, Amerikanci su brzo prigrlili novi muzički izum koji je uprkos kratkom veku trajanja ostavio trag u poimanju muzičke subverzije - prskajuća kapsula oduška koja je pankera odavala furioznim čarima metala. Početkom novog milenijuma, točak vremena se obrće i ponovo raste interesovanje za gomile dugokosih gubitnika, takmičara u brzini i ludilu.
Da se kojim slučajem bend iz Virdžinije Municipal Waste (koji već u samom imenu sadrži sublimaciju panka i metala) raspao posle drugog albuma "Hazardous Mutation" (2005) obezbedio bi sebi kultni status u svom fahu. Naime, grupa je na ovoj ploči na furiozan način dočarala duh (kasnih) osamdesetih podižući na noge čitav novi pravac kršten kao neo-thrash (bilo bi zanimljivo čuti post-thrash!) - britanski Evile, hispanoamerički Bonded by Blood, zlosrećni srpski Space Eater, samo su neka od imena čitave bulumente pilića čiji su članovi uglavnom bili u pelenama kada su nastajali albumi-izvori njihove inspiracije.
Avaj, klonula industrija je osetila krv i sve ređu mogućnost ispoljavanja grabeža. Već sledeći album MW - "The Art of Partying" (2007) bio je iskorak grupe u pokušaj satire i ludog zezanja. Rezultati su se graničili sa kičom (tačnije, jesu kič). Popularnost grupe je i dalje rasla - zahvaljujući svom muzičkom usmerenju, oni su podjednako interesantni kako rođenima 1995. tako i onima čije je godište 1969.
Može se reći da je aktualni album grupe bolji od svog prethodnika, ali prilično daleko od visina "Hazardous Mutation". Jasno je da je bend, čiji članovi krase naslovne strane brojnih specijalizovanih magazina koji ne škrtare na idolopoklonstvu, postao institucija sa kojom se mnogi identifikuju, ali je na novoj ploči primetan izostanak zapaljiv(ij)ih pesama. Da ne bude zabune, Municipal Waste su i dalje furiozni, kultni bubnjar David Witte (Discordance Axis, Burnt by the Sun) rutinski kida sve u šesnaest, razni rif-citati iz bogate prošlosti pobacani su po celoj ploči, ali ni nakon nekoliko slušanja, to nije to - Municipal Waste su očigledno limitirani u kreativnom smislu.
You got the wrong answer!
It's getting to me
It shows on my face
A crowd stares in glee
All cameras in place
The question's been posed
My time's running down
I know if I'm wrong
They're taking me out
The seconds go by my anxiety
Is boiling so much
I can't even think
This is the worst time
I'm drawing a blank
Above a pirana tank!
The most watched show in all of the world
A ratings explosion in more than one term
All walks of life young and old
Are viewing tonight to see your death unfold
Seconds away from the pain
Not the type of place to win prizes and fame
The one way out is to play the game
You only get one chance at this
To answer right
Grand prize is...your life!
You got the wrong answer!
The crowd starts to cheer
They know what's next
They're tuning in to see carnage and flesh
The host shines a grin
He doesn't care
He knows that I'm going to die on the air
Постови
Нема коментара:
Постави коментар