High Wolf - Incapulco (Winged Sun)

U skladu sa lo-fi estetikom CDr generacije internet muzičara, o High Wolf postoje samo šturi biografski podaci. Ovaj/i muzičar/i stiže/u iz amazonskih prašuma Brazila i iza sebe ima/ju već nekoliko objavljenih izdanja u limitiranom tiražu koji se, pogađate, više ne mogu naći u slobodnoj prodaji.
Bilo kako bilo, High Wolf spada/ju u plejadu trudbenika navirućeg talasa ambijentalnog žanrovskog usmerenja za koji se organski lepe etikete kao što su "drone" i "psihedelija". Još preciznije, muzika sa Incapulca svojim usmerenjem upada u fioku "tropical" ovih haotičnih muzičkih deskova. Tu nastaje i određeni problem pojmovne vrste (a pojmovi su već sami po sebi problem), jer je u pitanju odrednica koja spaja masu izvođača koja među sobom nema ništa zajedničko osim bliskosti određenim geografskim meridijanima.
No, čak ni to nije tačno. Tribalni stompovi suncem opaljenih ekskurzija koje sačinjavaju Incapulco, otkrivaju u sebi izvesnu globalnost, primećenu kako u opusu Kongoanaca Konono N°1, tako i na brojnim sumanutim izdanjima etikete Sublime Frequencies, specijalizovanoj za približavanje muzičkih ludosti trećeg sveta zapadnjačkom auditorijumu (posebno proporučujem svadbarske ekspresije Sirijca Omara Souleymana). Na drugoj strani zvučne vaseljene beskraja u kojoj obitava High Wolf prepoznaje se tribalna ekstatičnost El Guincha, te karike koje ovo izdanje dovodi u vezu sa onim što rade Animal Collective, što na kraju balade samo govori o nedostatnosti geografije u opisivanju gipkosti zvuka u prostoru.
Incapulco baca slušaoca na vlažan peškir na nekom imaginarnom peskovitom kutku zaklonjenom od ljudskih pogleda. U nemilosrdnom susretu sa prirodom, moguće je samo joj se bezostatno prepustiti. Neumorni vah-vah služi kao evokacija pripeke i njene moći u pogledu slabljenja volje i radnog elana. Nadomešćujući manjak spoljašnjih događanja halucinatornim intervencijama koje izigravaju (pa i poništavaju) čula i intelekt, tropska vrelina ih raspoređuje po sopstvenom nahođenju u ne baš lako izrecivi, novi kvalitet.
Najveći plus ovog izdanja ogleda se u preovlađujućem utisku fokusiranosti zvučnog levitiranja, bez previše iskoraka u praznu apstrakciju, što je, bar za ove uši, bio prevashodni problem pri percepciji nekih drugih friških predstavnika muzičkog tretmana ove vrste (pre svih Ducktails). Vozeći (se) Incapulcom, High Wolf ostavlja tragove po pesku.

Utopia