Već smo se navikli da nas iz Vašingtona zasipaju kataklizmičnim novotarijama. Novi, drugi dugosvirajući album powerviolence/grind core trojca koji stiže iz globalne prestonice sasvim se lepo uklapa u tu sliku.
Uzevši ime po vašingtonskom getu u kome je održavala probe (Magruder, nema veze sa istoimenim lancem pekara), ova kaznena ekspedicija je beskompromisnom brutalnošću brzo skrenula pažnju na sebe. Tome su doprinele i dugačke turneje po Americi i Evropi, ali i simpatični nazivi pesama poput My Inner Self Is Telling Me that Something in this Room Is at its Unintelligent High Point..., Letter Bomb to Real Estate Company Is Less Sign Distribution, But More Economic Value for Me ili pak ime prvog EP izdanja grupe Don’t Support Humanitary Aid That’s Led By The Church. Sastavljen samo od bubnja, gitare i glasa, ovaj zvučni buldožer je predodređen da ruši sve pred sobom, o čemu svedoči hrpa splitova, EP ostvarenja i učešća na kompilacijama kao što je "This Comp Kills Fascists".
U najboljoj tradiciji grind core etike, banda dvadesetrogodišnjaka koju predvodi pevač Avi Kulawy ne beži od škakljivih pitanja koje nam svakodnevnica utrljava na nos, ali to rade daleko od ugrejanih kancelarija nastanjenih kavijar-levičarima u sakoima. Za debi na etiketi Willowtip, koja se u svom katalogu može podičiti imenima kao što su Phobia i Rotten Sound, potencijal grupe su prepoznali Scott Hull (Pig Destroyer, Agoraphobic Nosebleed) i Kurt Ballou (Converge) koji su pomogli bendu da verodostojno prenese auru svoje koncertne furije na parče plastike.
Iako ne mogu reći da sam fan i jednog od u zagradama pomenutih bendova, nema sumnje da je na ovoj ploči urađen vraški dobar posao. Stvorena je fantastična ravnoteža između abrazivnosti crusty zvuka i prijemčivosti, uz garnirung u vidu poučnih govornih semplova iz filmova ili hip hop izleta (pesma Heavier Bombing) koji uspešno razbijaju zvučni monolit benda.
Većina pesama na ovoj ploči, koja iako traje samo 23 minuta predstavlja dobar primer relativnosti utiska o protoku vremena, je klasičan jednominutni kucački grind core, no Magrudergrind su u stanju da u savršenoj Bridge Burner dokažu da najbolji metal i dalje sviraju pankeri. Ovom pesmom bend prepolovljava brzinu koja krasi ovaj album a da pritom brutalnost koja ljušti kožu s lica slušaoca ne biva ni okrznuta. Fokusirani kako na uniformisanost scene (Lyrical Ammunition For Scene Warfare), politički stav (Martyrs of the Shoah, Shoah je na hebrejskom reč za holokaust) te radosti života u civilizaciji (Cranial Media Parasite), Magrudergrind ovim albumom predstavljaju onu kaplju razlike kojoj se svaki headbanger koji drži do svog ukusa raduje kao malo dete.
Bridge Burner
Uzevši ime po vašingtonskom getu u kome je održavala probe (Magruder, nema veze sa istoimenim lancem pekara), ova kaznena ekspedicija je beskompromisnom brutalnošću brzo skrenula pažnju na sebe. Tome su doprinele i dugačke turneje po Americi i Evropi, ali i simpatični nazivi pesama poput My Inner Self Is Telling Me that Something in this Room Is at its Unintelligent High Point..., Letter Bomb to Real Estate Company Is Less Sign Distribution, But More Economic Value for Me ili pak ime prvog EP izdanja grupe Don’t Support Humanitary Aid That’s Led By The Church. Sastavljen samo od bubnja, gitare i glasa, ovaj zvučni buldožer je predodređen da ruši sve pred sobom, o čemu svedoči hrpa splitova, EP ostvarenja i učešća na kompilacijama kao što je "This Comp Kills Fascists".
U najboljoj tradiciji grind core etike, banda dvadesetrogodišnjaka koju predvodi pevač Avi Kulawy ne beži od škakljivih pitanja koje nam svakodnevnica utrljava na nos, ali to rade daleko od ugrejanih kancelarija nastanjenih kavijar-levičarima u sakoima. Za debi na etiketi Willowtip, koja se u svom katalogu može podičiti imenima kao što su Phobia i Rotten Sound, potencijal grupe su prepoznali Scott Hull (Pig Destroyer, Agoraphobic Nosebleed) i Kurt Ballou (Converge) koji su pomogli bendu da verodostojno prenese auru svoje koncertne furije na parče plastike.
Iako ne mogu reći da sam fan i jednog od u zagradama pomenutih bendova, nema sumnje da je na ovoj ploči urađen vraški dobar posao. Stvorena je fantastična ravnoteža između abrazivnosti crusty zvuka i prijemčivosti, uz garnirung u vidu poučnih govornih semplova iz filmova ili hip hop izleta (pesma Heavier Bombing) koji uspešno razbijaju zvučni monolit benda.
Većina pesama na ovoj ploči, koja iako traje samo 23 minuta predstavlja dobar primer relativnosti utiska o protoku vremena, je klasičan jednominutni kucački grind core, no Magrudergrind su u stanju da u savršenoj Bridge Burner dokažu da najbolji metal i dalje sviraju pankeri. Ovom pesmom bend prepolovljava brzinu koja krasi ovaj album a da pritom brutalnost koja ljušti kožu s lica slušaoca ne biva ni okrznuta. Fokusirani kako na uniformisanost scene (Lyrical Ammunition For Scene Warfare), politički stav (Martyrs of the Shoah, Shoah je na hebrejskom reč za holokaust) te radosti života u civilizaciji (Cranial Media Parasite), Magrudergrind ovim albumom predstavljaju onu kaplju razlike kojoj se svaki headbanger koji drži do svog ukusa raduje kao malo dete.
Bridge Burner
Постови
Нема коментара:
Постави коментар