God Is an Astronaut - Age of the Fifth Sun (Revive)

God is an Astronaut je bend koji već skoro deceniju unazad najprimetnije brani boje Irske na globalnom post-rock terenu. I ne samo to, grupa, koja postoji od 2002. godine uspela je u onome što mnogim igračima nije - da zadrži svoj prepoznatljiv zvuk ali i da proširi fan bazu.
Razlog tome je ubistvena radna etika grupe koja od 2002. zaključno sa ovom godinom ima pet ploča, od kojih su četiri, uključujući i ovu novu, izbačene u prethodnih pet godina. Za pisca ovih redova, do sada najfiniji trenutak u karijeri sastava otisnut je na drugoj LP ploči sastava All Is Violent, All Is Bright (Revive, 2005) na kome su Irci najubedljivije ponudili svoju muzičku formu, koja je do dana današnjeg, sa malim korigovanjima, ostala prepoznatljiva.
Ključna stavka zvučne slike grupe bio je i ostao klavir, čime je ovaj bend uspeo da u instrumentalno sazvučje unese prijemčivi pop senzibilitet, dovoljan za titulu "Coldplay post-rocka". Ovaj piano post pop rock imao je i težih, gitarskijih deonica u sebi, što je sveukupno bilo dovoljno da Irci budu predvodnici čitave jedne scene unutar žanra što je doprinelo da njihov muzički izraz vrlo brzo bude registrovan kao generički.
Tome su kumovala i prethodna dva albuma grupe: Far From Refuge (2007) i S/T (2008), na kojima osim produkcijske perfekcije i umilnih, melanholičnih tonova nije bilo slušalačke ponude za pamćenje. Taman kada je scenario "što sam gori to sam popularniji" pretio da uzme još jednu žrtvu, sastav se trgao i izbacio novi album koji u zadovoljavaćoj meri potcrtava neupitni potencijal benda.
God Is an Astronaut je sastav koji ima jasno profilisan zvučni identitet sa kojim fanovi otprilike znaju šta mogu da očekuju. Dobrodošlo šminkanje odranije prisutne muskulatorne zvučne definicije ovde je primetno u vidu upotrebe electro krejona, triphopičnije i zamišljenije upotrebljenog nego na novoj ploči stadionski orijentisanih 65daysofstatic. Poletni starter Worlds in Collision nagoveštava ovaj dobrodošli napor, stvarajući podtekst za dobru (i dobro poznatu) atmosferu koja kulminira u fantastičnoj Parallel Highway, još jednom majstorskom primeru iz opusa benda u kome se demonstrira delikatni pop senzibilitet koji (hvala Bogu) nije bljutav, kao što to ume da bude.

Parallel Highway