Za bolje poznavaoce podzemnih strujanja na njujorškoj sceni, ime Skiz Fernando kao dlanom o dlan pali asocijativne lampice. Pod raznim alijasima kao što su Spectre, Ill Saint i I Powa ,ovaj producent maltene deceniju i po zvučno osvetljava podzemlje najvećeg megalopolisa na Istočnoj obali. I ne samo to – kao glavešina izdavačke kuće WordSound (i njene podetikete Black Hoodz), Fernando je otvorio prostor i za druge umetnike za čije delovanje na površini nikad neće biti razumevanja – poput legendi kao što su Bill Laswell i Sly & Robbie, veličina poput Prince Paula i Antipop Consortiuma te istinskih underground junaka kakav je večito naduvani reper Sensational i sumanuti sastav Hawd GankStuh Rappuh MC's (Wid Ghatz) .
Sažimujaći u svoje muzičke okvire subverzivno nasleđe crnačke muzike oličeno u dubu i hip hopu, Fernando je u radovima koje je potpisivao kao Spectre pronašao teritoriju koja ne potpada pod jurizdikciju nijednog od dva kamena temeljca njegovog izraza, a za čije imenovanje kumstvo pripada još jednom podzemnom njujorškom umetniku koji se zove DJ Olive (sarađivao i sa Sonic Youth, i učestvovao u radu WordSound trojca We™). Reč je o pravcu koji se zove illbient.
Illbient je krasio prva dva albuma Spectrea – Illness (1995) i Second Coming (1998). Počevši od trećeg albuma Psychic Wars (2000), Spectre sve više na svojim izdanjima ima mesta za gostujuće repere. To je slučaj i sa njegovim sedmim albumom. Stavljajući u fokus priče koje na sebi imaju žig tabua – kao što su tajne organizacije, ironično-spiritualno češanje o trenutne političke prilike i rastafarijanska praksa što su teme koje krase i izvanredan serijal WordSound kompilacija Crooklyn Dub (ukupno četiri nastavka) , Spectre je zahvaljujući hip hop gostima svojoj novoj ploči uspeo da pridoda međunarodni oreol.
Osim starog saradnika Sensationala boje Njujorka brani i mladi Wu štićenik Solomon Childs. Nemci takođe imaju dva predstavnika – tu su Plagiat of Seelenfresser i Hyperaktiv, za Brazil nastupaju Mamelo Sound System, a celu priču kompletira Japanac Gebo, koji stiže iz Osake. Svako od njih daje svoj doprinos čitavoj storiji koju Spectre, u svom dobro poznatom maniru dalje razrađuje u instrumentalnim komadima razapetim između napušenih uspavanki i podzemnih bangera, od kojih je zavodljiva Unseen Forces, čini se, najuspelija.
Zvučni kolaž je dodatno obogaćen i brojnim semplovima koji slušaoca uvode u paralelnu dimenziju, mnogo mračniju od one koju možete videti na televiziji. Tako je Internal Dynasty još jedan u nizu primera koji dokazuju da je vidik koji se pruža se margine izoštreniji nego pogled iz centra, što ćemo krajem septembra moći da proverimo i u Zagrebu, Beogradu i Novom Sadu.
Unseen Forces/Meeting The Shadow live in Stuttgart 2008
Нема коментара:
Постави коментар