Cathedral - The Guessing Game (Nuclear Blast)

Funeral of Dreams

Lee Dorian je jedna od onih faca na muzičkoj sceni kojoj je uvek zapadalo da bude ispred vremena. U igru je ušao kao fanzinaš, "širi" auditorijum ga je upoznao kao "pevača" Napalm Death, iz kojeg je izleteo u trenutku kada je grindcore "neprimetno" evoluirao u death metal, zahvaljujući i poseti gnevnih Engleza čuvenom Morrisound studiju, gde ih je čekao Scott Burns (krucijalna imena i mesta za istoriju žanra). 

Na razmeđu poslednje dve decenije prošlog veka u metalskim krugovima vladalo je uverenje da muzika treba da bude što brža kako bi bila brutalnija i teža. Dorian je lupio rekontru na ovu kontru (u odnosu na ostatak sveta) formiravši sastav Cathedral, koji eto već 20 godina unazad postoji kao ključni argument teze da je težina po muzičkoj prirodi spora, što je teza koja je vremenom imala sve više pristalica. Prvobitno doom metal bend, Cathedral je vremenom kroz svoj opus sve više otkrivao raznorodne prog i heavy uticaje, ne zaustavljajući se u jednoj tački; Dorian je, osim što je i istinski propevao, zasnovao i kultnu etiketu Rise Above (prvobitno namenjenu objavljivanju živih snimaka njegovog matičnog benda), za koju su snimali brojni, mahom ostrvski bendovi slične provinijencije (fantastični Electric Wizard, sjajni Capricorns...).

Nova (objavljena krajem marta) ploča čupavih čudaka iz Koventrija svedoči da decenije izloženosti slušnim nasrtajima nisu naudile inspiraciji sastava. The Guessing Game je po formatu dupli LP, a po sadržaju razlog za veliku radost nešto zahtevnije slušalačke publike. Ono što prvo upada u uši je ukorenjenost grupe u anahronom, starom hard rocku koja brzo biva produbljena ukusno aranžiranim atipičnostima. Tako u Funeral of Dreams Dorrian kao da repuje (hahaha), naslovna numera je vrlo interesantan prog-cinema kolaž vintage tipa dok zaključna numera Journey Into Jade predstavlja veseli osvrt na dosadašnji istorijat benda.

The Guessing Game

Iako metalce bije glas da donose prokletstvo i tugu, daveći se u razmetanju negativnom energijom, ova ploča je potpuna suprotnost u odnosu na takve stereotipe. Na njoj svira davno utemeljeni bend koji, svestan svoje kreativne snage, i dalje ima šta da kaže a to čini na preiskusan, uvrnut i artistički način, bez poteškoća uparujući feel good sentiment sa rokerskom beskompromisnošću. Zbog ovakvih albuma deca i dalje imaju razloga da puštaju kosu.

Ako je muzika temeljena na tvrđim gitarskim formama, tekstovi pesama otkrivaju da je Dorrian i dalje stari panker koji se buni protiv učmalosti, ustajalog duha, jednodimenzionalnih ljudi, sistema, crkve i kapitalista ali nalazi vremena i za drugačija interesovanja kao što su giallo filmovi (moram pogledati neki dok me još drži sveže otkrivena fascinacija pop kulturom). Doduše, malo smara sa crkvom (prelaka meta, ali ovo je metal, draga drugarice), ali sve ostalo je na mestu. Uočena dualnost (metal/punk) odlika je koja čini vulgarnu kategorizaciju benda nemogućom misijom i otkriva nepobitnu umetničku vrednost. Kada se tome doda činjenica da iako dugačak po trajanju, album zahvaljući svojoj starinskoj svežini brzo prozuji, jasno je da pričamo o sjajnom izdanju.

Death of an Anarchist

I wear a mask, oh yes I do, it may seem harsh but it hides the truth
See I am pained by what I see in this life this reality
The word love people say with shame but in this heart there's a burning flame
I take a look at society, a misfit, I guess that's me


Can't take this blind hatred
From myself escaping
Awake again I face the truth
Sober now with all the proof


We're burned in reality,
Dying to live but cannot feel
Emptiness of this world is real
All trust in mankind envy steals


Win or lose, in death I choose to live this life by my own rules
They steal faith in your fellow man, led to believe he has a plan
Subservant in invisible chains we live our lives as the system slaves
I only wish that you could see there is no God just you and me


I got out there to get here
My way of thinking is just too cleat
I'll live again with my disguise
Camouflaged in life of lies


A mirrored wall in front of me
I'm a vampire cos I can't see
The jester that guides my destiny
Is the same one I refuse to be


Why can't I see, I am not me?
When will you see, you can be free?