Signal Hill - Distance EP (Self Released)

Losanđeleski sastav Signal Hill navikao je ljubitelje anđeoskog post-rok zvuka na dugovečnost. Sami svoji majstori, četvorka, koja uprkos tome što se ne može pohvaliti visokim ocenama kritičara niti izdavačkom kućom iza sebe, uspeva da odoleva ustaljenim logičkim obzirima te se u uobičajenoj samoidavačkoj režiji nedavno pojavio novi EP grupe pod nazivom Distance.

Izgleda da je nakon prošlogodišnjeg, veoma prijatnog albuma More After We've Gone, sastavu ostalo još materijala za koji je procenjeno da bi bio greh ne objaviti ga u, za žanr uobičajenom, tiražu od 300 primeraka. Ujedno je i ovaj nosač zvuka svojevrsno stavljanje tačke na dosadašnji opus grupe, budući da se jedan član nedavno preselio sa Zapadne obale u Bruklin, dok su drugi okupirani svojim poslovnim obavezama, završavanju škola i roditeljskim radostima.

Ukratko, ko je do sada voleo Signal Hill, voleće ga i posle ove ploče. Ljupki, mazno-fragilni zvukovi  diskretno opaljeni Suncem i dalje pretežu, a i od ranije prisutna visoka tehnička lestvica je na ovoj ploči dodatno povišena. To ne čudi, jer posle šestogodišnjeg staža u instrumentalnim vrletima, nesumnjivo je da su Signal Hill postali i zreliji kao ljudi i bolji kao muzičari - snimak pleni  starinskom svežinom organskog porekla i razgovetnošću svih instrumenata.

To znači da ovaj EP sa ukupno pet kompozicija unutar sebe krije još nekoliko vanrednih tema, koje u svakom slučaju trpe poređenje sa prethodnim stvaralačkim vrhuncima sastava. Izdvajaju se Paper Airplanes i Spirited From the City, dok je zaključno poglavlje rezervisano za alternativnu verziju stare teme grupe California Is Too Long, čime grupa i simbolično zatvara krug dosadašnje egzistencije. Nova iskušenja počinju uskoro, turnejom po Istočnoj obali.

Do tada, Distance je kvalitetan zvučni predlog za ispijanje jutarnje kafe, noćni intelektualni rad ili dnevno pretresanje pitanja o smislu života - preko potrebna sitnica koja pravi spiritualnu razliku.